top of page
  • Redactie

STERK verhaal van Rachel

Naar school gaan is niet voor iedereen even vanzelfsprekend. Het wordt een

extra uitdaging als professionals niet weten welke school het beste bij je past.

In een gesprek met Rachel en haar begeleiders blikken we terug op haar

periode bij Sterk voor kind en gezin.




Rachel werd bij Sterk aangemeld door de gemeente. Ze zat letterlijk “stuck in the

middle”. Het reguliere onderwijs kon haar niet bieden wat ze nodig had en verwees

haar door naar het voortgezet speciaal onderwijs (VSO). Het voortgezet speciaal

onderwijs vond haar nog niet schoolrijp. Beide scholen gingen op zoek naar een plek

waar Rachel kon werken aan vaardigheden die nodig zijn om op school te kunnen

functioneren. Deze plek werd gevonden bij Sterk voor kind en gezin.


Rachel: “Op school werd ik heel vaak de les uitgestuurd. Ik snapte niet zo goed

waarom. Dat die leraren niet wisten hoe ze met me om moesten gaan was hun

probleem, niet mijn probleem”. Rachel heeft ADHD en autisme. Op school kan ze

zich moeilijk concentreren. Ook begrijpt ze anderen vaak verkeerd, waardoor ze

onbedoeld betrokken raakt bij conflicten. Eenmaal betrokken bij een conflict, lukt het

haar niet altijd om conflicten op de juiste manier op te lossen wat zorgde voor

escalaties.


“Op school werd ik heel vaak de les uitgestuurd. Ik snapte niet zo goed

waarom. Dat die leraren niet wisten hoe ze met me om moesten gaan

was hun probleem, niet mijn probleem”.


Schoolrijp

De problemen stapelden zich op, waardoor de situatie rondom Rachel onhoudbaar

werd op de school waar ze zat. Rachel: “Omdat ze niet zo goed wisten wat ze met

me aan moesten kwam in de maatwerkplaats terecht. De mensen die daar werkten

waren aardig, maar ik kon daar maar even blijven werd tegen me gezegd”.

De begeleiders vullen aan: “Omdat niet meteen duidelijk was waar Rachel het beste

geplaatst kon worden, werd ze tijdelijk opgevangen in een speciale klas op school. In

gesprekken met het speciaal onderwijs, werd al snel duidelijk dat hetgeen Rachel

nodig had niet door hun geboden kon worden.”

Rachel was nog niet schoolrijp. Schoolrijp betekent dat er nog onvoldoende

vaardigheden zijn om zelfstandig te kunnen functioneren op school. Het gaat dan

vaak om basale vaardigheden zoals op tijd komen, het uitvoeren van opdrachten of

het volgen van instructies.


Een passende plek

Er moest worden gezocht naar een plek waar Rachel kon werken aan

randvoorwaarden om op school te kunnen functioneren. Bij Sterk werd deze plek

gevonden. De begeleiders vertellen: “De begeleiding van Rachel begon bij de basis.

We wilden eerst zorgen voor een stabiel schoolritme om vanuit daar verder te

kunnen werken aan schoolvoorwaarden”.

Een stabiel schoolritme houdt in dat de jongere op afgesproken tijden, meerdere

uren achter elkaar, op locatie komt en dat meerdere weken achter elkaar volhoudt.

Soms moet dat worden opgebouwd, zeker als de jongere al een tijdje thuis zit. In het

geval van Rachel was dat niet nodig, ze ging immers nog naar school. “Na een paar

weken leerden we Rachel steeds beter kennen. We zagen waarom het op school

niet lukte en aan welke voorwaarden nog gewerkt moest worden. In tegenstelling tot

de meeste jongeren bij Sterk zagen we ook dat we sneller dan gebruikelijk terug

moesten werken naar een re-integratie op school”.

Om Rachel echt te kunnen helpen waren twee leeromgevingen nodig; één omgeving

op een school en één veilige thuishaven. Zo kon ze op school “oefenen” met

aangeleerde vaardigheden en bij Sterk in alle rust reflecteren op de gebeurtenissen

van school.


Terug naar school

Om aan de behoefte van Rachel te kunnen voldoen werd opnieuw contact gezocht

met onderwijs. Met succes, want er werd een school gevonden die bereid was mee

te werken aan ons plan. We creëerden een soort “mini-Sterk” op school. De dagen

dat Rachel op school was werden de uren die Rachel in de klas doorbracht

langzaam opgebouwd.


Rachel: Ik vond het superleuk om weer naar school te gaan. In het begin ging er

steeds een begeleider van Sterk mee. Die wachtte dan in een kamertje, zodat ik daar

altijd op kon terugvallen”. De begeleiders vertellen: Zo’n samenwerking vraagt veel

aanpassingsvermogen van de school. Het was in het begin even zoeken naar hoe

we deze zorg van Rachel het beste konden vormgeven. Toen we eenmaal een

goede balans hadden gevonden, bleek de samenwerking een schot in de roos!”.

Rachel maakte snel stappen en al gauw was er geen hulp van de begeleiders van

Sterk meer nodig op de schooldagen.


“Zo’n samenwerking vraagt veel aanpassingsvermogen van de school.

Het was in het begin even zoeken naar hoe we deze zorg van Rachel

het beste konden vormgeven.”


School-Sterk week

Je zou denken, eind goed al goed. Niets is minder waar. De kracht in de aanpak van

Sterk voor kind en gezin zit ‘m juist in de geleidelijkheid. Daarom bouwden we een

fase van stabiliteit in. Rachel ging drie dagen per week naar school en kwam twee

dagen naar Sterk. Bij Sterk werkte ze aan haar schoolprogramma én was er ruimte

voor Rachel om te ventileren. Gebeurtenissen op school werden nabesproken en

genuanceerd.

Begeleiders: “Dat Rachel in een gecombineerde school-sterkweek goed kon

functioneren wilde nog niet zeggen dat ze dat ook kon als Sterk er niet meer zou zijn.

We moesten zorgen dat Rachel minder afhankelijk werd van de zorg van Sterk. Ook

op school moest er ruimte komen om te ventileren en nuanceren”. Gelukkig was de

mentor van Rachel bereid deze taak op zich te nemen.


Terugvalpreventieplan

De laatste stap van de re-integratie bestaat uit een terugvalpreventieplan. In dit plan

staan afspraken om terugval te voorkomen. In het kort: Hoe kunnen we zien dat het

minder goed met de jongere gaat en hoe kunnen we daarop anticiperen?

Dit plan werd ook gemaakt voor Rachel. De begeleiders van Rachel kijken terug op

een geslaagde samenwerking: “Gelukkig hebben we nooit terug hoeven grijpen op

het terugvalpreventieplan. Door de geleidelijke overgang van Sterk naar school was

de stap naar volledige schoolgang voor Rachel niet zo groot. Het succes van dit

zorgtraject is vooral te danken aan een goede samenwerking. Door de korte lijntjes

konden we grote escalaties voorkomen. Van deze aanpak heeft Rachel optimaal

kunnen profiteren!”.

bottom of page