Jonge Thuiszitters: Een Vergeten Groep die Hulp VerdientAchter elke cliënt schuilt een bijzonder verhaal, zo ook het verhaal van Bente.
In een gesprek met Bente en haar ouders blikken we terug op een moeilijke
periode uit haar leven.
Bente: “Het begon allemaal in de brugklas van de middelbare school. Ik ben
graag op mezelf en ik hou niet zo van drukte om me heen. Op de basisschool
hielden ze daar goed rekening mee, maar de overgang naar de middelbare
school was heel groot”. Ook de ouders van Bente zagen al snel dat het niet
goed met haar ging. In de klas van Bente zaten veel meisjes. Die meisjes
vormden een kliek waar Bente geen aansluiting bij kon vinden. De ouders
vertellen: “We zagen dat Bente zich helemaal niet thuis voelde in haar klas.
Hoe goed de leraren ook hun best deden, school kon haar niet helpen. We
zagen haar met de dag achteruitgaan. Concentreren lukte niet meer en
uiteindelijk belandde ze hele dagen in bed.”
Sociale angst
Bente bleek een ernstige vorm van sociale angst te hebben. De angst zorgde
ervoor dat ze sociale contacten vermeed en zelfs haar kamer niet meer uit
durfde te komen. Naar school gaan kon niet meer en Bente werd een
thuiszitter. Om met haar sociale angst om te leren gaan, volgde ze intensieve
therapie. De therapie leerde haar hoe ze contact kon aangaan met anderen.
Omdat dit het beste kan door dit ook echt te doen werd gezocht naar een
geschikte leeromgeving.
Bente: “Toen ik eenmaal wat stabieler was heb ik samen met mijn ouders een
lange zoektocht afgelegd naar de juiste plek. We bezochten veel instellingen,
maar bij geen enkele had ik het idee dat ze me konden helpen. Ik moest het
gevoel hebben dat ze me echt zouden begrijpen.” Ouders: “Via via kwamen
we bij Sterk terecht. Na de kennismaking was Bente helemaal niet zo
enthousiast. Ze geloofde niet dat ze haar zouden kunnen helpen, maar wij
hadden dat geloof wel. Daarom hebben wij de keuze voor Bente gemaakt.”
“Na de kennismaking was Bente helemaal niet zo enthousiast.
Ze geloofde niet dat ze haar zouden kunnen helpen, maar wij
hadden dat geloof wel.”
Begeleiding aan huis
De drempel om naar Sterk te gaan was heel groot, daarom spraken de
begeleiders van Sterk bij Bente thuis af. Bente vertelt: “In het begin begonnen
we met 2x een half uur per week. Na een half uur was ik doodmoe! We
hebben de momenten steeds verder uitgebouwd, totdat ik zover was dat ik
naar hun locatie durfde te gaan. Ik kan me de eerste keer nog goed
herinneren. Ik hoefde alleen maar een kopje koffie te drinken, maar dat was
een hele grote opgave. Na 10 minuten brachten ze me weer thuis. Achteraf
denk ik dat dat het doorbraakmoment was, want daarna ging het opbouwen
snel.”
Stap voor stap naar Sterk
In het begin was het programma bij Sterk helemaal afgestemd op de wensen
van Bente. Ze deed veel creatieve dingen en omdat ze liever geen contact met
anderen wilde werkte ze alleen. Naarmate de tijd vorderde kwamen er steeds
meer leervakken bij. Bente: “Op gegeven moment moest ik leervakken gaan
doen. De begeleiders maakten elke dag een planning waar precies in stond
wat ik moest doen. Ik mocht dan zelf aangeven of ik begeleiding nodig had.
Dat vond ik fijn, want ik werk het liefst alleen”.
Weer aan de slag met schoolwerk kostte Bente in die tijd heel veel energie. Ze
zat al twee jaar thuis en had al die tijd niets meer aan school gedaan. De
ouders van Bente onderkennen dat: “We zagen dat de dagen bij Sterk veel
energie kostten. Als Bente thuiskwam ging ze meestal direct naar boven.
Ondanks dat zagen we haar vooruit gaan. We waren zo blij dat ze weer de
deur uit ging!”.
“We zagen dat de dagen bij Sterk veel energie kostten.
Ondanks dat zagen we haar vooruit gaan. We waren zo blij dat
ze weer de deur uit ging!”.
Het VAVO-programma
Bente: “Nadat ik ongeveer een jaar bij Sterk was gingen we nadenken over
een schoolroute. Ik wilde absoluut niet terug naar mijn oude school, dat was
heel belangrijk voor me. Sowieso zag ik een reguliere middelbare school niet
zo zitten. Het is voor mij belangrijk dat ik alles op mijn eigen tempo kan doen.
Ik heb weleens een slechte week. In zo’n week is het moeilijk voor mij om naar
school te gaan. Ik wil daar dan liever geen vragen over krijgen”.
Na wat zoekwerk bleek het VAVO een goede optie. Het VAVO (voortgezet
algemeen volwassenonderwijs) is toegankelijk voor jeugdigen vanaf 16 jaar
met een afstudeerrichting van VMBO-TL of hoger. Omdat Bente nog niet klaar
was voor een volledige re-integratie stelde Sterk met de VAVO, leerplicht en
de oude middelbare school een maatwerkplan op.
Terugval
De afspraak was dat Bente één vak zou volgen op het VAVO en de rest van
de dagen naar Sterk zou gaan. In het begin ging dat goed, maar na een paar
maanden kreeg ze last van een terugval. Bente: “Mijn sociale angst leek weer
terug te komen. Het kostte me weer veel moeite om de deur uit te gaan. Met
de begeleiders van Sterk maakte ik de afspraak dat ik me zou richten op het
vak dat ik op school volgde. Ze kwamen me dan halen en zette me af op
school, zo had ik meer motivatie om te gaan”.
Door wat meer rust in te bouwen is het Bente uiteindelijk gelukt om beter in
haar vel te raken en het afgesproken weekritme weer op te pakken. De ouders
van Bente vertelden: “We vonden de terugval heel spannend. Om Bente
opnieuw zo te zien riep veel herinneringen op. We waren als de dood dat ze
weer in bed zou belandden, maar gelukkig is dat niet gebeurd”.
“We vonden de terugval heel spannend. Om Bente opnieuw zo
te zien riep veel herinneringen op.”
Diploma
Na de terugval ging het voorspoedig met Bente. Ze sloot haar eerste VAVO-
jaar af met een deelcertificaat en kon beginnen aan het tweede jaar.
Bente: Het tweede jaar ging goed. “Ik hoefde niet meer naar Sterk en met
school had ik goede afspraken gemaakt. Ik had genoeg vertrouwen opgedaan
dat het ging me lukken”.
Dat bleek achteraf ook zo, want Bente is geslaagd. Inmiddels zit ze op een
vervolgopleiding. Bente vertelt: “Ik had nooit gedacht dat ik überhaupt een
diploma zou halen, dus het was nog best moeilijk om een vervolgopleiding te
kiezen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor MBO Bos- en natuurbeheer. Ik wil
graag boswachter worden, dat lijkt me echt geweldig!”